بخش دوم: چگونگی بررسی کارآمدی ذغال فعال
اگر چه اثرات تصفیه کنندگی ذغال فعال برای هزاران سال است که توسط بشر شناسایی شده است، اما اخیرا کیفیت و ویژگی های خاص ذغال فعال با جزییات بیشتری مورد مطالعه قرار گرفته است. در تحقیقات صورت گرفته در آزمایش های سم زدایی ذغال فعال در حیوانات مختلف، به صورت ناامید کننده ای محققین هیچ اشاره ای به کیفیت ذغال فعال مورد استفاده نداشته اند که ناشی از نادیده گرفتن اهمیت آن در ارزیابی اثربخشی ذغال فعال است. بنابراین دامنه ی بسیار وسیعی از نتایج استفاده از ذغال فعال در تغذیه حیوانات گزارش شده است که ارزیابی اثربخشی ذغال فعال را دشوار می کند. در این مقاله تلاش شده است تا با استفاده از معیارهای کیفی موثر، استانداردهای اولیه در ارزیابی یک ذغال فعال مطلوب مورد ارزیابی قرار گیرد، تا کارشناسان دامپروری دید وسیع‌تری نسبت به انتخاب ذغال فعال داشته باشند.
مقدمه
روش‌های مدیریتی کنترل مایکوتوکسین‌ها بر حذف آن‌ها توسط جاذب‌های مختلف متمرکز شده‌اند، با این امید که در دستگاه گوارش بیشتر به عنوان یک ممانعت کننده در جذب مایکوتوکسین‌ها موثر باشند. در حال حاضر، استفاده از جاذب های متصل شونده به مایکوتوکسین‌ها، کاربردی ترین راه برای محافظت حیوانات در برابر مایکوتوکسین‌ها به حساب می آیند.
فرایند جذب مایکوتوکسین‌ها توسط مایکوتوکسین بایندرها یک واکنش کاملا شیمیایی است و بنابراین، میزان آزاد شدن انرژی، تعیین کننده نیروی محرکه آن جذب است. مهمترین ویژگی جذب، ساختار فیزیکی جاذب است، یعنی بار کل، توزیع بار، اندازه منافذ و سطح قابل دسترس، تعیین کننده قدرت جذب است. از سوی دیگر، ویژگی‌های مولکول‌های مختلف مایکوتوکسین‌ها هم چون قطبیت، حلالیت، اندازه، شکل، نحوه ی توزیع بار و ثابت‌های تفکیک نیز بر مقدار جذب شوندگی مایکوتوکسین‌های مختلف موثر است. اما هدف ما بررسی این شاخص‌ها در این مقاله نیست و بدنبال یافتن نکات کاربردی در انتخاب یک ترکیب توکسین بایندری در گله هستیم.
